دهه شصتی ها بزرگترین قربانیان پس از انقلاب هستند کسانی که در فضای سرکوب و جنگ بدون هرگونه برنامه ریزی و آموزش برای کنترل موالید، بی تدبیر به جهان زیست ایرانی وارد شدند. اگر جنگ تحمیلی از سوی حکومت به ملت هشت سال طول کشید، نسل تحمیلی به حیات ایرانیان نیز قربانیانی هستند که وارد چرخه بدفرجام آسیب پذیری و فشار اجتماعی شده و تا پایان عمر آنرا به یدک خواهند کشاند.
در نگاهی گذرا می توان تغییرات نسل دهه شصتی را مبتنی بر دهه های پس از آن چنین تحلیل کرد.
📈آثار تورم رشد جمعیت در دهه شصت و تداوم موج این تورم در طی دهه های گذشته تا آینده چنین است:
سال/دهه دهه سنی/نسل
-------- ------------
۱۳۶۰-۷۰ صفر تا دهسالگی
۷۰-۸۰ ۱۰-۲۰ سالگی
۸۰-۹۰ ۲۰-۳۰ سالگی
۱۳۹۰-۱۴۰۰ ۳۰-۴۰ سالگی
۱۴۰۰-۱۴۱۰ ۴۰-۵۰ سالگی
۱۴۱۰-۲۰ ۵۰-۶۰ سالگی
۱۴۲۰-۳۰ ۶۰-۷۰ سالگی
۱۴۳۰-۴۰ ۷۰-۸۰ سالگی
📉نسل دهه شصتی ها پس ازطی قریب چهار دهه از انقلاب بگونه ای معکوس رشد کرده اند بدین معنا که در طی چهار دهه هرچه میزان خدمات رسانی و کارکرد های حکومت دینی پس از انقلاب مبتنی بر شعارهایش روبه کاهش نهاده است، تقاضا و ناکامی نسل متولد شده در دهه شصتی ها در طی این دوره رو به افزایش نهاده است. بعبارت دیگر انقلاب از درون خود، آنتی تزهای جمعیتی و اجتماعی را بوجود آورده است که مهمترین کانون آسیب پذیری انقلاب و همچنین نسل قربانی است.
🔒باهمین نگاه دهه شصتی ها هم اینک در پیوستار سنی ۳۰-۴۰ سالگی در کوران زندگی اجتماعی هستند که پس از طی کاستی های مختلف همچنان در پس درهای بسته خدمات رسانی های اجتماعی مانده اند. این نسل فقدان شیر و مهد کودک در دهه شصت، فقدان مدرسه و معلم در دهه هفتاد، فقدان فضای دانشگاهی و کار در دهه هشتاد، فقدان کار و تجرد در دهه نود را طی کرده و اینک در بحران رکودی اقتصاد کشور می رود تا بیماری های روانی و بحران های اجتماعی را از یکسو و طلاق و بحران های اقتصادی در خانواده را از سوی دیگر تجربه کند.
💔قربانیان دهه شصت از ابتدای سده ۱۴۰۰ وارد طیف سنی می شوند که با بحران های پیش گفته به صف معترضان خواهند پیوست. از ۱۴۱۰ به بعد در طول دهه های پس از آن، دهه شصتی ها رو به سالمندی نهاده و بحران سالمندی به یک مسیله اجتماعی جدی مبدل خواهد شد. سالمندانی که با پیرسالی بیشتر مجددا در حاشیه اجتماعی قرار گرفته و با فقدان خدمات درمانی، بهداشتی و مراقبتی در بدترین شرایط حیات اجتماعی درخواهند افتاد.
ضربان تولد، رشد و مرگ دهه شصتی ها گویا با ضربان تولد تا مرگ حکومت دینی همنوا شده است و بحران های این دو پدیده اجتماعی و جمعیتی چنان تودرتو و در کنش متقابل است که اگرچه با کارکردها و نیازهای ساختاری ناهمسو پیش رفته و می‌روند ولی بحران و مصیبت اجتماعی جزو جدایی ناپذیر هر دو محسوب می شود.
علی طایفی
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر