بمناسبت ٨ مارس روز جهاني زن، در دوگروه مستقل فراخوان روايت خشونت هاي جنسي را كه اعلام كردم، كمتر از ده درصد شهامت طرح و روايت تجارب خود از خشونت را داشتند كه اكثريت نيز زنان بودند. پرسش اين است كه چرا مردان و زنان خشونتگر و خشونت ديده سكوت مي كنند؟
اگرچه اكثريت زنان ايراني روزانه شاهد خشونت هاي جنسي در خانه و جامعه اند و مردان نيز كه بيش از انكه در معرض خشونت باشند، خود عامل خشونت عليه زنان و حتي مردان و دگرباشان جنسي محيط اطراف خود هستند، ولي كمتر كسي به روايت تجارب خود از خشونت هاي جنسي مي پردازند. بنظرم پشت نقاب هاي معصوم و مهربان پدران و مادران، برادران و خواهران، مردان و زنان همكار، مديران و رهبران در كشور، چهره ديگري پنهان است كه در آن خشونت از كلامي تا جسماني و از رواني تا اجتماعي را مي توان شناسايي كرد.
👊🏼ارزشهاي مسلط مردانه در جامعه چنان است كه كمتر مردي در جامعه ايران وجود دارد كه حداقل يكبار در هفته يا ماه، مرتكب اين گونه از خشونت جنسي عليه زنان، مردان ديگر و دگرباشان جنسي نشود. اين ارزشها چنان مسلط است كه توان نقد، طرح و روايت آن و بحث پيرامون ابعاد و پيامدهاي آنرا نيز از مردان مسلط در جامعه مي ستاند. اين هراس نزد مردان صاحب قدرت در جامعه، نشان از ضعف عمومي آنان و همچنين غيرقابل دفاع بودن خشونت هاي جنسي است كه مردان اطراف ما روزانه مرتكب آن مي شوند.
🗣علاوه بر ارزشهاي مسلط در جامعه، نظام سياسي، ديني، فرهنگي، ايدئولوژيك در جامعه نيز بر اين ارزشها مهر تاييد مي زند. اين نظام هاي مسلط خشونت جنسي را از خيابان تا منازل، از انديشه تا عمل، از عرف تا قانون، با هاله هايي از تقدس، وجاهت و مشروعيت پوشانده و در جامعه ترويج مي دهند و آنرا به هنجارهاي مسلطي مبدل مي سازند كه هركسي به نقد و نقض آن بپردازد، مورد عتاب قرار مي گيرد!
⛔️مزاحمت هاي خياباني، تجاوز به حقوق زن از حق بر بدن تا پوشاك و تنظيم روابط اجتماعي، روسپيگري و تن فروشي زير عناوين صيغه و توريزم جنسي، حاشيه راندن زن از جامعه، تحقير و آزار دگرباشان جنسي، ترويج بچه بازي و تجاوز زير نام ازدواج كودك، تجاوز به زن زير عنوان تمكين جنسي و.. ، از دهها موارد عيني نقض حقوق زن و خشونت رسمي نظام سياسي/ديني در كشور است كه جرات اعتراض و طرح و روايت آنرا از عامل خشونت و قرباني آن مي ستاند.
علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر