۱۳۹۵/۶/۳

کودکان بی‌پناه‌ترین قربانیان خشونت


1️⃣ مدرسه مرکز تجمع کودکان و محیطی است که در آن بیشترین اشکال خشونت بروز می‌کند. خشونت یک طیف گسترده است که از ابعاد فیزیکال جسمی شروع و به ابعاد ذهنی، روحی و کلامی ختم می‌شود. اگر ما با این نگاه مصداق خشونت‌ را در جامعه بازیابی کنیم، به نظر می‌آید که مدارس جزو اولين و واپسین حلقه‌های بازتوليد خشونت هستند. به بيان ديگر کودکان/دانش‌آموزان بويژه دختربچگان در مدارس مهم‌ترین و بزرگترین قربانیان خشونت در جامعه هستند.

2️⃣ کودکان ضعیف‌ترین اقشار انسانی در جامعه هستند و به همین خاطر در کشورهای مدرن‌تر دولت‌ها عهده‌دار نمایندگی وجدان و روح جمعی هستند که باید بتوانند از آنان دفاع کنند. در ایران چنین قوانین و چنین دولتی وجود ندارد. دولت نه تنها امکان دیده‌بانی اجتماعی برای حمایت از کودک را فراهم نکرده است، بلکه خود از اولین ناقضان حقوق کودک به شمار می‌رود و از همين رو نهادهای مردمی هم در این زمینه امكان رشد، بالندگی و اثرگذاری در جامعه را پیدا نکرده‌اند.
 3️⃣ اساساً دولت پایه‌های قوانین و ایدئولوژی خودش را مبانی شرعی گذاشته است و آنچه در مبانی شرعی وجود دارد، نگاه بیولوژیک و سنتي به وجود کودک است. بر اين مبنا کودکی در مفهوم شرعی نوعی جرم، یک نوع بی‌عقلی و بی‌خردی است و حتماً باید نظام تربيتي و ولايي باشد تا به‌عنوان "چوب الف" او را سياست و تمشيت کند. چنین نگاهی به کودک نگاهی‌ است که اساساً محصول دنیای پیش از مدرن بوده و تنها منحصر به جامعه ایران نیست. این ديدمان همچنان در اندیشه‌ی اسلامی وجود دارد.
 4️⃣ از سوي ديگر مفهوم كودك سراسر ناسازه است بطوريكه در فضای سربازی یک تعریف از کودکی داریم، در سیستم تأمین اجتماعی یک تعریف داریم، در قوانین استخدامی کشور که بورکراسی و ماشین دولت را تشکیل می‌دهد یک تعریف از کودک داریم و در قانون کار یک تعریف دیگر از کودک داریم و در نهايت در قوانين مدني و مجازات اسلامي نيز تعاريف خاص از كودك داريم. 
5️⃣ در بخش آموزش كشور، دولت بعنوان مسئول برگزاری نظام آموزش رایگان برای کودکان نيز بسیار ضعیف عمل کرده است. بط‌وریکه قریب به چهار میلیون کودک هستند که در سن ورود به مدرسه بوده ولي در فضای آموزشی نیستند. از اين منظر ندادن امکان آموزش به كودك اولین خشونتی است که دولت نسبت به کودکان اعمال می‌کند. در همین سیستم آموزشی که بصورت ناقص وجود دارد، متأسفانه نظارت و سیستم‌های پایش و کنترل دقیقی در دفاع از حقوق کودکان وجود ندارد. دولت موظف است رفتارهای خشونت‌آمیز علیه کودکان در مدارس را پایش کند. 

علي طايفي

@alitayefi1

هیچ نظری موجود نیست: