❓برپایه نظریه و گونه شناسی اجتماعی خودکشی دورکهایم، جامعه شناس فرانسوی مبنی بر وجود سه گونه خودکشی دیگرخواهانه یا شهادت طلبانه، خودکشی خودخواهانه و خودکشی مبتنی بر ناهنجاری اجتماعی بنظر می رسد یک گونه خودکشی نوین را باید در میان دسته بندی نظری او افزود. خودکشی حکومت خواهانه، گونه جدیدی از خودکشی است که در حکومت دینی جمهوری اسلامی طرحریزی و اجرا شده و می شود.
اگرچه حکومتهای جبار، تمامیت/اقتدارجو و مستبد همواره به قتل صاحبان اندیشه و مسموم سازی و مرگ خاموش آنان پرداخته اند ولی سبقه های خودکشاندن و ترور دگراندیشان بنام خودکشی پدیده نسبتا جدیدی است که حکومت ایران آنرا بنام خود ثبت کرده است. برخی از ویژگی های این گونه خودکشی عبارتند از:
⁉️چه کسی: قربانیان خودکشی های حکومت خواهانه شامل افرادی است که بگونه ای با اندیشه دینی، ایدئولوژیک و سیاسی حاکم بر ساختار قدرت ناهمسو بوده و به اشکال مختلف انگ خودکشی بر قتل آنان زده می شود. در این میان دگر اندیشان دینی، سیاسی، ادبی، دانشگاهی، هنری، اجتماعی و فرهنگی در فهرست این ترورهای سیاسی قرار گرفته و قتل آنان فردیت سازی شده و مسیولیت اجتماعی و سیاسی قتل آنان به پای خود فرد ثبت می شود. آخرین نمونه این خودکشی های حکومت خواه قربانیان اعتراض اجتماعی نظیر سینا قنبری و استاد دانشگاه دکتر کاووس سید امامی است.
☠️چه کسانی: عاملان و آمران این نوع خودکشی های حکومت خواه طراحان سیستم امنیتی و مجریان نهادهای انتظامی است که اغلب یا در زندان و یا پس از آن صورت می گیرد. عاملان نظام استبداد دینی در عدم روامداری و تحمل آرای مخالف و فقدان ادله عامه پسند در محکومیت افراد ناهماندیش، بدنبال اجرای سناریوی این گونه از قتل های خاموش می پردازند. در این میان نقش بازجویان و مسیولان زندانهای بخش های متفاوت امنیتی در سپاه، قوه قضاییه، سیستم امنیتی و نیروی انتظامی در زندان ها بسیار اساسی است.
🗯چگونه: خودکشی های حکومت خواه با روش های مختلفی اعمال می شود از حلق آویز کردن فرد تا خوراندن داروهای سمی بطور محسوس تا نامحسوس در زندان و منزل. نمونه خودکشی موسوم به افسردگی و مصرف بالاتر از دوز/آستانه ظرفیت مصرف دارو، قتل مشکوک دکتر مهدی رهبری در منزل او بود. قتل دکتر کاووس سید امامی نیز آخرین شکل خودکشی موسوم به حلق آویز کردن خود در زندان بود که هنوز محل چالش است.
👁چرا: هدف از خودکشی های حکومت خواه بجای اِعمال قتل های حکومتی که نظام قدرت هراسی از ارتکاب آن نیز ندارد، این است که مسیولیت قتل دگراندیش را بپای خود فرد گذارده و با فردیت سازی قتل از پذیرش مسیولیت پاسخگویی می گریزد. از سوی دیگر بدلیل موقعیت حساس و شناخته شده جایگاه قربانیانِ این گونه از خودکشی های حکومت خواه امکان ترور صرف و آشکار سازی آن در فضاهای عمومی موجود نبوده و نظام بسوی بکارگیری روش هایی از این دست می رود. هراس نظام قدرت از دگراندیشان و انعکاس قتل آنان، که خود گویای نقاط ضعف نظام قدرت است، سبب می شود خودکشی های حکومت خواه جایگزین ترورهای مرسوم گردد.
🔔بی تردید روشنگری در ترورهایی از این دست می تواند زمینه پیشگیری از تکرار و استمرار خودکشی هایی از این دست را فراهم سازد. در همین راستا نیروی مقاومت مدنی در روشنگری این جرایم حکومتی می‌تواند از هرگونه فضای ناامنی در تاریکخانه های امنیتی و انتظامی جلوگیری کرده و هراس از ناامنی تزریق شده در بدنه نیروهای فکری دگراندیش را به درون قدرت بازگرداند.
علی طایفی
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر