اگرچه دانشگاه آزاد اسلامی توسط سران صاحب قدرت در حکومت و در مقابل ایده دانشگاه بطور عام تاسیس شد ولی امروزه با توجه به گستردگی این دانشگاه در کل کشور و تکیه بدنه اصلی و حیات دانشگاه به شهریه های دانشجویی از یکسو و دانش و کیان مدرسان آن از سوی دیگر، نهاد دانشگاه آزاد اسلامی نیازمند بازنگری ساختاری و اعمال سازوکارهای دمکراتیک در آن است:
یک. دانشگاه آزاد اسلامی با پرداخت هزینه دانشجویان تامین بودجه می شود و لذا تصمیم گیری های کلان در حوزه های مدیریت علمی و پرهیز از اعمال رویکردهای گروهی، جناحی و ایدیولوژیک از جمله حقوق دانشجویانی است که سالانه با هزار و یک مشکل به پرداخت شهریه و خرید دروس می پردازند و انتظار دارند در فضایی امن و آزاد به فراگیری علمی بپردازند.
دو. طرح مهمترین مسایل جامعه برای دانشجوی رشته علوم اجتماعی بطور آزادانه و منتقدانه، و ضرورت یادگیری رویکرد انتقادی و تلاش برای دستیابی به بدیل های چاره یابی مسایل اجتماعی در دانشگاه امر ضروی است که از الزامات فضای دمکراسی در علم و آموزش محسوب می شود.
سه. انتخاب هیات مدیره یا امنای دانشگاه باید دمکراتیک و از پایین به بالا باشد و در این میان آرای مدرسان و دانشجویان در تعیین روشهای انتخاب هیات مدیره و نحوه مدیریت دانشگاه باید نقش بنیادین داشته باشد. در چنین فضایی می توان انتظار داشت مسیولان دانشگاه از رویکردهای انتقادی، چاره جویانه و آزادی طرح مسایل در کلاسهای درسی با رویکردی علمی فارغ از تعصبات و ارزشگذاری حمایت کنند.
چهار. بخشی از مدرسان دانشگاه آزاد که با هزار و یک مشکل مالی و پرداخت های اندک و با تاخیر در زندگی حرفه ای و شخصی با آن درگیرند ولی با تعهدات انسانی و علمی درصدد صرف بهتر و سودمندتر ساعات آموزشی برای دانشجویان هستند، باید مورد تشویق و حمایت قرار گیرند و نه تقبیح، تحقیر، تخریب و در نهایت تعلیق و اخراج! اقدامی که اخیرا توسط مدیریت ناکارآمد تیم ولایتی شدت گرفته است.
در صورت وقوع چنین فضای دمکراتیکی می توان انتظار داشت این دانشگاه در کنار گسترش کمی خود در سراسر کشور، در گسترش کیفی و افزایش نقش در آموزش، پژوهش و تغییر فرهنگ علمی در کشور نیز بتواند توفیق یابد.
علی طایفی
https://t.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر