تا پیش از انقلاب ٥٧، تعداد زندانیان ایران با جمعیت ۳۶ میلیونی آن سال، حدود ۱۰ هزارنفر بود. در سال ٩٣ جمعیت كشور دو برابر، ولی تعداد زندانیان به بیش از ٦٠ برابر، معادل ٦٠٠ هزار نفر رسيد. هم اينك آمار رسمی از وجود ٤٠٠ هزار زندانی در ایران خبر می‌دهد.
بخش بزرگي از اين زندانيان بدلايل مسايل اجتماعي مختلف به زندان هاي كوتاه مدت تا حبس طول عمر و اعدام محكوم شده اند. رشد سرسام آور تعداد زندانيان در كشور كه قريب ٨ درصد جمعيت كشور را شامل مي شود نشانگر ناتواني نظام مديريت كشور در شناسايي دقيق مسايل اجتماعي و فارغ از رويكردهاي ايدئولوژيك در چاره جويي آنهاست. براساس همين روايت، قريب ١٥ ميليون پرونده شكايت قضايي ثبت شده در كشور موجود است كه نشان مي دهد از بين ٢٤ ميليون خانوار ايراني، قريب بيش از ٦٠ درصد، درگير مسايل قضايي هستند.
از منظري ديگر نسبت زندانيان ايران در مقياس جهاني در رتبه سوم قرار دارد. یکی از دلایل این رشد، افزایش بسیار زیاد عناوین مجرمانه است که در قانون مجازات اسلامی و سایر قوانین کیفری و جزایی، به بیش از به بيش از ٢ هزار جرم رسیده و مجال سازگاري و باز تعريف جرم با تحولات اجتماعي جامعه را بازستانده است.
در اين خيل جامعه زندانيان:
مردان زنداني؛ قرباني اعتياد، قاچاق مواد مخدر، قتل و سرقت، كلاهبرداري، مسايل جنسي و سياسي؛
زنان زنداني قرباني اعتياد، مسايل جنسي و سياسي؛
وكودكان زنداني قرباني اعتياد، نزاع و بزهكاري اند.
بخش بزرگي از زندانيان در كشور قرباني فقر و تهيدستي، بيكاري و بي خانماني، حاشيه نشيني و مهاجرت داخلي و بين مللي، نابساماني اجتماعي و ناامني اقتصادي در كشور هستند. جامعه روبه رشد زندانيان عمدتا ناشي از سوءمديريت اقتصادي و اجتماعي از يكسو و فقرزايي و گسترش جامعه طبقاتي از سوي ديگر و وجود قوانين شرعي و مدني ناهمساز با نيازهاي جديد ساختار متحول اجتماعي و فرهنگي در كشور است كه با فساد و تباهي نظام حكومتي و اركان قدرت شدت و وسعت بيشتري بخود گرفته است.
http://l1l.ir/26is
http://l1l.ir/26in
علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر