اگرچه تبعيض قوميتي، جنسيتي، ديني، سني و نژادي در فرهنگ عمومي ما ايرانيان وجه غالب و مسلطي دارد و همواره توسط نهادهاي حكومتي نيز بازتوليد شده است ولي تبعيض ملي و مهاجر ستيزي، شكل نويني از تبعيض گري فرهنگي است كه پس از انقلاب، شكل مسلط و رقت انگيزي بخود گرفته است.