دو ناسازه اخلاقي در دانشگاه:
اخلاق علمي، اخلاق جنسي
فضاي دانشگاهي در كشور بويژه بعد از انقلاب ارزشها و قلع و قمع فرهنگ و علم توسط شوراي انقلاب فرهنگي و سرهنگان آن زير نقاب علم و دكتر و تحصيلكرده هاي دنياي مدرن، از ضعف ها و چالش هاي متعددي رنج مي برد كه دو ناسازه بنيادين آن كه پيشاني نهاد علم در ايران را بر خاك نهاده است عبارتند از:
❓ناسازه اخلاق علمي، اصل بر اين بوده و هست كه يك مدرس يا پژوهشگر بعنوان كنشگر نهاد علم بايد و شايد بدنبال انجام تعهدات علمي و اجتماعي اش باشد؛ تعهدات متدولوژيك تا مسئوليت هاي اجتماعي بار شده بر دوش وي. در اين منظر فضاي دانشگاه و مراكز توليد علم بگونه اي است كه در آن علاوه بر توليد علم دروغين و شبه علم، محصولات علمي نيز در بازار توليد و مصرف كاسبان علم، سفارش شده و با پول خريداري مي شود.
تقلب ها و بنام خود كردن محصولات فكري ديگران، از سرقت تحقيق دانشجو توسط استاد گرفته تا سرقت توليدات علمي محققان خارج از كشور بدون ذكر مآخد و منابع آن چهره پليد و غير اخلاقي ديگري است از آفتي كه جان علم و نام دانشگاه را مكدر كرده است.
