محمد فاضلی علیرغم رویکردهای دغدغه‌مند خود پیرامون توسعه کشور، گاه ناگزیر در امواج تودرتوی فرهنگ مسلط و موقعیت و نقش درون حکومتی/ساختاری‌اش درافتاده و فکر و کنشگری‌اش آغشته به کلیشه‌های موجود و هژمونیک حکومتی و مردسالار می‌شود.
او در آخرین یادداشت خود در پاسداشت از روز «دختر» به پیروی از تفکر تبعیض‌آمیز نهفته در طرح و تدوین چنین روزی از سوی حکومت پدرتبار دینی باز در این تله ایدئولوژیک می‌افتد.
به‌نظر من مرزگذاری میان دختر و زن، مبتنی بر ایدیولوژی تفکیک جنسی است که حکومت اسلامی بر این سنگ بنای استوار است. چنین اختراع سنتی به تعبیر هابسباوم، بر بنیان نظریه بکارت متکی است که برابر با تنانه دیدن زن و موقعیت او در جامعه است. در این ایدئولوژی جنسی تقدیر از دختر در ادامه همان پروژه عفاف و انزوای زنان، تحدید نیازهای جنسی آنان، تحکیم مبانی زناشویی رسمی و شرعی، سرکوب و حصر روش‌های دیگر متعارف در‌جهان برای تامین نیاز جنسی زنان همانند مردان و کانالیزه کردن هر رابطه جنسی به مشروعیت‌سازی‌های مسلط و تجویز شده از سوی نهاد قدرت دینی است.
از این منظر دختر بودن وجه ممیزه قابلیت اصلاح اجتماعی یا عدم آن نیست و کاملا برعکس، تاکید بر قیمومیت و محصور ساختن حق زنان و تفکیک دخترانگی با زنانگی زیر عنوان بکارت و برائت از رابطه جنسی پیش از ازدواج سبب عدم اصلاح و دگرگونی اجتماعی بسوی وضعیت مطلوب و مشارکت زنان در توسعه جامعه می‌گردد. از اینرو نه دخترانگی و دختران بلکه زنان بدون تفکیک جنسی و تنانه شان، سبب ساز دگرگونی ساختارهای سخت ستم‌های جنسی و نابرابری اجتماعی خواهند شد.
https://t.me/fazeli_mohammad/1614
سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر