جنبش اجتماعی سراسری مردم موسوم به جنبش نان توسط آسیب دیده ترین طبقات و اقشار اجتماعی ایران دارای ویژگی‌های عدیده‌ای است که بدان می‌پردازم:
✊🏼برخلاف جنبش مردمی علیه نظام شاهی و وقوع انقلاب ۵۷ که از منظر راهبری آن، انقلاب طبقه متوسط تلقی می‌شد، جنبش واپسین دهه قرن چهاردهم خورشیدی در ایران، جنبشی حاصل از طغیان اعتراضات فروکوفته ستمدیدگان در جامعه است. این جنبش برخلاف دهه پیش در سال ۸۸ که ماهیتی سفید و مصالحه‌جو داشت، دارای رویکردی آنتی‌گونیستی و آشتی‌ناپذیر با نظام سیاسی وقت است. در چنین جنبشی، شکاف تاریخی دولت و ملت به تضادهای اجتماعی ساختار‌شکنانه منجر می‌شود.
✊🏼جنبش شهری علیه روستایی. ماهیت انقلابی هواداران انقلاب و وقوع انقلاب ۵۷ در ساختار جمعیتی رخ داد که بیش از دو سوم جمعیت در بافت روستایی می‌زیستند اما جنبش کنونی ایران در ساختار جمعیتی و فرهنگی عمدتا (دو سوم) شهری بوقوع می پیوندد. اگرچه حکومت دینی در طی چهار دهه عمر خود در بین سنتی ترین بخش جامعه سرمایه گذاری کرده و همچنان بدنه بزرگ حامیان خود را در میان این بخش بهمراه دارد ولی این بخش از جامعه بشدت ضعیف و در اقلیت است.
🙈جنبش نسل انقلابی علیه انقلاب. ترکیب جمعیتی کنشگران اعتراضات اخیر نشان از این دارد که بدنه اصلی کسانی که در جنبش نان در خیابان‌ها، لرزه به ساختار قدرت افسون‌زده وارد می‌کنند کسانی هستند که پس از انقلاب موسوم به اسلامی دنیا آمده و در ساختار فرهنگی، دینی، اجتماعی و تربیتی حکومت دینی رشد کرده و آموزش دیده‌اند. این نسل مانند آنتی‌تز در درون تز انقلاب بدنبال سنتز جدیدی است که آرمان‌هایش از قامت حکومت دینی کنونی بسیار فراتر می رود.
✊🏼جنبش نسلی علیه نسل پیشین. نسلی که انقلاب ۵۷ را راهبری و اجرا کرد امروز در متن جنبش نان حضور ندارد. نسل انقلاب ۵۷ یا در صحنه مبارزات سیاسی و سپس جنگ، کشته شده‌اند یا در تبعید و خفقان ندامت است، یا در بدنه قدرت بدنبال ذخیره آخرین غارتگری هایش زیر نام ایدیولوژی و زیر بام حکومت دینی است. جنبش نان امروز توسط نسلی رهبری می گردد که به آموزه های هردو نسل انقلابی ۵۷ بی اعتنا بوده و در خیابان در پی برچیدن بساط بازماندگان نسل انقلابیون در بدنه حکومت دینی است.
✊🏼جنبش سکولاریستی علیه دین سیاسی و حکومت دینی. اگرچه انقلاب ۵۷ ماهیتی دینی نداشت و سرانجام با ماهیت و کارکردی دینی قدرت را بدست گرفت اما جنبش امروز ایران بشدت سکولار بوده و بهیچ‌وجه در شعایر و شعارهای خود در پی حفظ یا اصلاح حکومت دینی نیست. جنبش نان، جنبشی اعتراضی، بنیان کن و سکولاریستی است که با عصیان علیه متولیان دینی در مدیریت سیاسی بدنبال حکومتی غیردینی است.
✊🏼جنبش مستمر و پایدار از خانه تا خیابان. جنبش نان به چند دلیل جنبشی یکباره نبوده بلکه جنبشی مستمر و فرسایشی خواهد بود که سرانجام به فروپاشی ساختار سیاسی خواهد انجامید. تبدیل جمهوری اسلامی به حکومت دینی/نظامی تا دندان مسلح، تربیت حامیگرایی در شبکه سرکوب و ضدشورش نظام سیاسی و اقتدار امنیتی حکومت سبب می گردد که جنبش نان تنواند در‌مدت کوتاهی موفق به تغییر ساختار سیاسی گردد. این جنبش پایدار، مستمر و موجدار همچنان خواب حاکمان دینی را آشفته نگاه خواهد داشت تا روز تعبیر رویاهای مردم آزادی و برابری خواه.
✊🏼جنبش دیجیتالی علیه واقعیت. اگرچه در انقلاب ۵۷ رهبری دینی مبارزه علیه نظام شاهی در شبکه‌های مذهبی سراسر کشور بخصوص مساجد، تکایا و حوزه‌های علمیه راهبری و هدایت شد، جنبش نان در فضایی متفاوت، در شبکه های مجازی به سازماندهی و ساماندهی پرداخته و در خیابان به اجرا می‌گذارد. وقوع تحولات دیجیتالی در عصر کنونی، شبکه‌های مجازی اینترنتی را به ابزاری گریزناپذیر برای تحقق اهداف جنبش های اجتماعی و‌اعتراضات مردمی مبدل ساخته است. فضای سرکوب نظام‌های استبدادی از جمله در ایران ناگزیر از سرکوب دنیای مجازی نیز هست جایی که نیروی زیادی از بدنه قدرت بسود مردم خواهد گرفت.
ادامه دارد.
سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر