🆘جمعيت کشور در سال ١٤٣٠، به حدود ٩٠ ميليون نفر خواهد رسيد. در اين ميان رشد جمعيت سالمند چندين برابر رشد ساير گروههاي سني خواهد بود و بحران سالمندي در پيش است. ورم جمعيتي يا اضافه مواليد سالهاي دهه شصت در دوره جنگ تحميلي حكومت به ملت، در سه دهه آينده بتدريج به سن سالمندي مي رسد.
اين ورم جمعيتي يا اضافه مواليد دهه شصت، در دهه هفتاد بحران كودكي را باخود بهمراه آوردند، در دهه هشتاد بحران جواني و ورود به دانشگاه و بازار كار، در دهه نود بحران كار و ازدواج و در دهه نود با بيكاري و فقر و اعتياد و ساير مسايل اجتماعي همچنان زنجيره بحران ها را باخود حمل مي كند.
👁اين طيف وسيع جمعيتي در دهه هاي آتي مسنّ تر شده و رو به ميانسالي و سرانجام پيرسالي مي گذارند. نسلي كه با جنگ متولد شد، در سن سالمندي و بازنشستگي با بحران هاي عديده ديگري روبرو خواهد شد. در اين ميان دختران از سنين كودكي تا سالمندي آسيب پذيرتر بوده و در پيري نيز وضعيت اسفبارتري خواهند داشت. تا سال ۱۴۰۵ جمعیت سالمند کشور بیش از ۹۶ ٪ رشد خواهد داشت و تعداد سالمندان از حدود پنج به حدود ۱۰میلیون نفر افزایش خواهد یافت.
☁️بي خانماني و رهايي سالمندان. حدود ۱۰ هزار سالمند مجهول الهویه در کشور وجود دارد که عمدتا از سوی خانواده‌های خود طرد شده‌اند و مسؤولیت نگهداری آنها به بر عهده نهادهای حاکمیتی افتاده است. اين جمعيت با افزايش روزافزون سالمندي، فقر، فقدان تامين اجتماعي و تحول ساختاري خانواده ها روبه افزايش خواهند گذارد.
🏠كمبود خانه سالمندان. هم اکنون جمعیت سالمندان در کشور بالغ بر ۶.۵ میلیون نفر است ولي خانه های سالمندان در سراسر کشور ظرفیت پذیرش ۱۵ هزار سالمند را دارند. اين تصور گوياي بحراني شدن بيشتر وضعيت سالمندان رها شده و بي خانماني خواهد شد كه نه در خانواده نه در خانه سالمندان عمومي، جايي براي اسكان امن نخواهند داشت.
🌚معضل تنهايي. طبق نظر مرکز تحقیقات سالمندی، از بين سالمندان، 9 درصد مردان و 49 درصد زنان، بدون همسر و تنها زندگی می‌کنند. از اين منظر زنان سالمند بدليل فوت همسر يا جدايي در سنين جوانتر، امكان ازدواج مجدد را كمتر از مردان داشته و دوره سالمندي را با تنهايي بسر خواهند برد.
☂️فقر نظام تامين اجتماعي، بخش بزرگي از زنان سالمند بدليل فقدان مستمري بازنشستگي، با جدايي از همسر و حتي فوت او، با بحران مالي و امنيت اقتصادي روبرو مي شوند، دوراني كه بيش از پيش نياز به آرامش و امنيت دارند. فقر بهداشت و درمان، فقر مراقبتي. ابتلا به بيماري هاي خاص كهولت سني چون فراموشي، نياز به توجه و سرمايه گذاري براي اين قشر سني و جنسي را ضروري تر مي سازد.
http://l1l.ir/1b4c
http://l1l.ir/1boj
http://l1l.ir/1bok
علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر