اگر نسبت زندانی به جمعیت هر کشور را مقایسه کنید ایران با داشتن ۰٫۳۶ درصد از زندانيان جهان در خود، قبل از امریکا (با ۰٫۰۸ درصد) و چین (با ۰٫۱۴ درصد) در رتبه نخست قرار دارد. به بیان دیگر ایران بطور نسبی دو و نیم برابر بیش از چین و چهار برابر بیش از امریکا دارای زندانی است.
بی سبب نیست که نسبت اعدام شدگان در جهان را هم مقایسه کنیم ایران بطور نسبی شش برابر چین، شهروندان خود را اعدام کرده و در این شاخص نیز در رتبه نخست جهانی قرار گرفته است.
قرار گرفتن در رتبه نخست در جهان از منظر برخي شاخص هاي توسعه اي البته مزيد بر عزت يك ملت و خدمتگزاري و پاسخگويي دولت/حكومتي است كه به مديريت اين توسعه مي پردازد. اما قرار گرفتن در رتبه نخست شاخص هاي ضد توسعه مانند اعدام، زندان، اعتياد، خودكشي و خودسوزي، مرگ و مير ناشي از تصادفات و سكته هاي قلبي و مغزي و مسايل اجتماعي مشابه آن نشانه چيست؟ در اين طرح مسيله رويكرد ساختاري و تاريخي مورد نظر خواهد بود.
🔫 شواهد تاريخي حاكي از اين دارد كه اعدام و زندان إنسانها بخاطر عدم احترام به قوانين و هنجارهاي حكومت ساز همواره منجر به تنبيه و زجر فيزيكي ختم مي شد. تبارشناسي مرگ و اعدام، شكنجه و حبس از رويكرد فوكو، بخصوص در ايران گواه بر اين است كه بدن مهمترين ابژه تنبيه و انتقام حكومت و وجدان جمعي در برابر ناهنجاريها و هنجارشكنان بوده و هست.
☠ با اعدام و زندان، گويي جامعه كثير صاحب قدرت أعم از قدرتمندان سوار بر اريكه قدرت و حتي مردمان بظاهر هنجار دوست بيرون از زندان كه به حمايت از اين دو روش مجازات فيزيكي مي پردازند، آرامش فردي و امنيت اجتماعي مي يابند. در اين رويكرد آمران و عاملان اعدام، حبس و شكنجه علاوه بر پرداختن به حذف و حبس بدن ناهنجاران به حذف و حبس مسايل اجتماعي و نابهنجاري ها نيز مي پردازند. صاحبان قدرت تاب ديدن و شنيدن ناهنجاريهايي كه خود سبب ساز ان بوده اند را نيز ندارند.
🗿 در رويكرد دوركيم از تحليل مكانيسم مجازات زجر آميز بجاي مجازات پندآميز در ساختار جامعه اي ميكانيكي، مي تواند برخاسته از يك ناتواني در انطباق تئوري/نظرگاه اجتماعي ايستا با واقعيت هاي يك جامعه پويا باشد. شاهد مثال اين امر برخورد ديني و ايدئولوژيك نظام قدرت در ايران در رويارويي با نيازها و تحولات ساختاري و چاره يابي ناهنجاريهاي اجتماعي برآمده از بحران هاي اجتماعي است كه بجاي تعهد به امنيت و سلامت جامعه، به امنيت و صلابت تئوري ديني و مفروض هاي قدسي مآب از يكسو و حذف نابهنجاران بجاي نابهنجاري از سوي ديگر مي گرايد.
🔒 در ادامه اين رويكرد، دومينوي يا زنجيره اين رويكرد زاجره و خشونت عليه بدن و قرباني ساختن فرد در برابر جامعه، بگونه اي است كه صف طويل قربانيان بي پايان است. مردمان فقير و گرسنه، اسيب ديده اجتماعي و درمانده در نهادهاي فروپاشيده خرد و كلان، و قرباني فساد و بي توجهي كنشگران نظام قدرت، در صف ورود به زندان هستند و از صدها هزار نَفَر محبوس در زندان، بسياري در نوبت مجازات بدن و حذف تن و اعدام فرد. چنين ساختار مارپيچي و روبه قهقرايي بصورت دم افزايي در حال گسترش است.
🖐🏾نظام قدرت شعور درك چرايي اين زنجيره مرگ و شكنجه را نيز ندارد و همچنانكه عاجز از انطلاقي تيوري با واقعيت است، و ناتوان از چاره يابي مسايل و پيشگيري بروز آنها، در پروژه حذف نيز ناتوان و درمانده مي شود. وفور نرخ زندان و اعدام بجايي رسيده است كه ميزان سرمايه گذاري حكومتي براي مديريت زندانيان با همه نارسايي هايش چندين برابر سرمايه گذاري براي بخش آموزش و تامين امنيت شغلي و اقتصادي براي مردمي است كه در مدار تودرتوي زنجيره پيش گفته در بيرون از زندان در انتظار هستند.
👁 اعدام، زندان، بازداشت، شكنجه، شلاق، رعب و وحشت و حضور نظامي در جامعه سبب شده است كه جامعه كثير عليرغم تصور خود به زندان بزرگي تبديل شود كه در حصاري ملي/كشوري از هراس مجازات ناشي از ستيز با نظام قدرت، به مجازات خود و خشونت مردم بر مردم روي آورده و مجازات بدن در فرهنگ عمومي رشد و نمو مي يابد. بي سبب نيست نرخ خشونت هاي فيزيكي مانند نزاع و قتل هاي خياباني، نرخ خشونت هاي جنسي و قومي، نرخ خشونت هاي كلامي و جوك سازي هاي جنسي/قومي و در نهايت خشونت هاي سني بزرگسالان بر كودكان همچنان رو به فزوني است. خشونتي كه در مارپيچ فرو روينده جامعه را بسوي واپس هايي مي كشاند كه در نهايت به فروپاشي امنيت اجتماعي منجر خواهد شد.
علي طايفي
@alitayefi1
http://aftabnews.ir/images/docs/000179/179404/images/57634_923.png
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر