سروش آگاهانه يا غير آن بين مفاهيم تخديش ميسازد تا منظور خود را پيش برد. از نظر بسياري از علماي علم شناس ميان عقل پيشيني و پسيني مرزهاي روشني نهفته است كه در اولي ديدمان يا پرادايم ديني و تعبد و در دومي ديدمان علمي و تعقل مي گنجد. علاوه بر اين نميتوان تبعيت يك دانشمند از نظريه نيوتن را تعبد ناميد كه ايشان بدان و بنقل از كوهن استناد ميكند. علم هنجارمند/نرمال در برابر علم انقلابي است كه ساختارشكني و هنجارزدايي ميكند وگرنه هنجار در علم در بنيان مبتني بر تعقل است نه تعبد. فروكاستن يكي بر ديگري جفاي به حوزه هاي معرفتي است. ديگر انكه بحث بين رشته اي بودن بمعناي تخديش مباني و روشهاي حوزه هاي معرفتي نيست. علم و دين داراي ديدمان هاي خاص خودند از نحوه طرح سوْال، روش پاسخگويي، نحوه مسيله يابي و مسيله شناسي تا مسيله زدايي و در نهايت رهبران فكري اين دو حوزه و روشها و نظام پاداش دعي در نهاد علم با دين كه در درون خود تعبد و تعقل را بازتوليد ميسازد در أساس باهم متفاوتند و اين تفاوت گذاري يا ديفرانسيون زمينه رهايي علم از چنبره دين و فرارويي اش گرديده است. چيدن شواهد از علم هاي دروغين يا شبه علم هايي كه مسبوق و مصبوغ به اراي ديني اند براي تحكيم اين احتجاجات قوام نظري ندارند.
اصل متن سروش دراينجا قابل مطالعه است
http://www.rahesabz.net/story/80713/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر