جناب قانعی راد در آخرین اظهار نظر خود نکاتی را پیرامون مهاجرت نخبگان بیان کرده اند که برخی از آنها قابل تامل است. تاکید وی بر قید مشارکت، قید عدم مهاجرت و ماندن، مشارکت سیاسی و حضور در صندوق اخذ آرا، سازگاری با محیط و هوشمندی سیاسی برای نخبگان مانده در کشور شکلی از دوگانه سیاه و سفید را فراهم میکند که تبعات تباه گونه مفهومی و عملکری خود را بهمراه دارد: