💥برخي از جامعه شناساني كه به مطالعه آموزش و پرورش مي پردازند مبتني بر نظريه تضاد چنين پيشفرض دارند كه در نهاد و نظام آموزشي، فرايند جامعه پذيري در حوزه نقش هاي جنسيتي و طبقاتي و ساير برآيندهاي اجتماعي نظير بازتوليد سلسله مراتب طبقاتي و نژادي محقق مي شود.
برگرفته از نظريه ماركس، نهاد آموزش در جامعه طبقاتي درصدد بازتوليد ساختار نابرابر، سلسله مراتبي است.
@alitayefi1
🛎در اين رويكرد، آموزش و مدارس محصول جهان نگري ها، باورها و ارزشهاي مسلط اكثريتي است كه نوعاً درپي توليد تجربه حاشيه نشين و محروم ساختن طبقات اقليتي است كه برحسب نژاد، طبقه، جنسيت، گرايش جنسي و تواناي فيزيكي در حاشيه نگهداشته شده اند. در چنين ساختاري، مدارس و آموزش در تدارك بازتوليد قدرت، سلطه، ستمگري و نابرابري در جامعه است.
@alitayefi1
📝چنين كاركردي در ساختار آموزش و پرورش ايران نيز حاكم است. بنحويكه برنامه ريزي درسي، متون آموزشي، روشهاي تدريس، سازمان مدرسه از تفكيك جنسيتي تا نظام مراتبي در آن و ايده كلي آموزش، اگرچه در شاكله مدرني طرحريزي و اجرا مي شود ولي داراي محتوايي بشدت سنتي، طبقاتي، قوميتي، جنسيتي و دينمدارانه است. محصول نهايي اين نظام آموزشي عبارت از نسلي اجتماعي شده در فرايندي است كه يا مورد تبعيض واقع مي شود يا عامل تبعيض و برتري جويي است.
⚠️جامعه پذيري در جامعه اي غيردمكراتيك، نابرابر، ستمگون، سلسله مراتبي، دينمدار و مبتني بر برتري جويي هاي مختلف اجتماعي، بازتوليد نظام سلطه و هژموني است كه بسياري بدان انتقاد دارند. اين فرايند جامعه پذيري به تثبيت نظام نابرابري اهتمام دارد كه در آن فرهنگ ستم و تسليم بعنوان مداري بسته مدام توليد شده و استبداد را در جامعه و نهادهاي مرتبط تدارم مي بخشد.
علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر