4️⃣پی ریزی دولت رفاه با بهره گیری از
الگوی توسعه سوسیالیستی همراه با ترکیبی از الگوی لیبرالیستی اقتصاد و فرهنگ، تدبیری بود که حزب سوسیال دمکراسی سوید از دهه سی ام در قرن ۲۰ به بعد اتخاذ کرد.
در این الگو قابلیت و مالکیت فردی مجاز بود و هرکس براساس نیاز و تاحدی توانایی اش از جامعه بهره برده و می برد. در این الگو فقر و بیکاری از بین رفته، آموزش و درمان همگانی شده، برابری نسبی محور برنامهریزی و سیاستگذاری بوده و حقوق اقلیت ها مبنای شکل گیری دمکراسی مشارکتی قرار گرفته است.
5️⃣آزادی و دمکراسی مشارکتی شبه فدراتیو نیز در پی همین پیوند الگوی توسعه پیش گفته در ساختار سیاسی شکل گرفت. رسانه ها و احزاب آزادانه و بطور برابر به فعالیت خود پرداخته و زمینه آگاهی بخشی، تشکل آفرینی سیاسی، صنفی و قشری را در قالب صنوف و اتحادیه ها از یکسو و انجمن های متعدد قشری، فرهنگی و شغلی از سوی دیگر فراهم ساختند. تنوع فعالیت حزبی و انجمنی چنان است که می توان گفت آحاد جمعیت سوید در حزبی پیوسته یا وابسته اند و همه استانها دارای استقلال عملکرد حزبی هستند اگرچه از سیاستهای کلان دفاعی امنیتی و روابط بین مللی تبعیت می کنند. مشهور است که هر سویدی در بیش از یک انجمن عضویت دارد.
6️⃣آزادی عقاید، باورهای دینی، باور سیاسی و سکولاریزم نیز از فراورده هایی است که زمینه توسعه فراگیر را فراهم ساخت. در این تفاهم ملی بنام قانون اساسی، دین نهادی است که قدرت فعالیت دارد ولی حق دخالت در سایر نهادها مانند آموزش، خانواده، حکومت، قضاوت و قانونگذاری، بروکراسی و بهداشت/درمان را ندارد. هیچ دین و باوری سلطه بر باور دیگر نداشته و افراد از طریق احزاب می توانند باورهای سیاسی اجتماعی خود را پیش برند. کار پاپ/روحانی در کلیسا وکار سیاستمدار در حکومت تفکیک شده و نهاد پادشاهی بعنوان یک سنت به حاشیه جامعه و سیاست رانده شده است.
7️⃣آزادی رسانه ها، احزاب و تشکل های صنفی، سندیکایی و مدنی نیز چنان شکل و سامان یافت که اگرچه از احزاب متاثر ولی مستقل هستند. کمتر سیاستمداری هست که از تیررس نقد و پاسخگویی به رسانه ها آزاد باشد و هیچ رسانه یا روزنامه نگاری مورد تعقیب و استیضاح نیست مگر با شاکی خصوصی. حریم خصوصی در جامعه سوید بشدت محدود شده و سازمانهای دولتی و غیردولتی مرزهای خشونت آمیز و ضد انسانی آنرا در می نوردند.
ادامه دارد..
علی طایفی
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر