شعرگونه هایم

مرا

مرا سودی نیست زین کار عاشقانه
 مرا نوری نیست زین شب غمگنانه

 ز بس چشم بر مهر یارم دوختم من
 مرا سو نیست زین چشم عارفانه!

---------------------------------------------------

آنم

بیا دنیای من، ارام جانم

بیا سر بگذار بر بام شانه ام

بیا بوسه بده از آن لب ناب

بیا آغوش من، ماوای آنم

------------------------------------

پروانه

من پروانه ام شمعم کجايي                                                         من دردانه ام، دردم کجايي 
مرا درخود بسوزان همرهم باش                                              منم عاشق به تو، مرهم کجايي 
بيا پروانه وار دورت بگردم                                                            مرا مهربانتر از جانم، کجايي 
ترا سودای بيدل، همزبانم                                                         مرا  درخود نما، عمرم کجايي 
زهي از آنهمه درد و مصيبت                                                       بيا درکام من، شهدم کجايي 
ترا جانان بناميدم هم از بن                                                           ترا داراي بي همتا، کجايي 
نميدانم چرا مهرم  بجانت بست اميد                                              بيا پروانه ام،  همدم کجايي 
چرا اشکت شود لرزان بدامن                                                     بيا دستم بگير، مهربان کجايي 
نبينم هرگز اما اشک تو من                                                            بيا جانم به قربانت کجايي 
دلم از ترس ديدارت هراسيد                                              بيا ازشوق ديدارت ملول، پس کجايي  
علي هرگز نديد در خود چنين مهر                                                  بيا پروانه ام، شمعم کجايي 

---------------------------------------------------------------------

باش

درون قلبمي ارام من باش
تو چون روح مني، جانان من باش 
مرو از اندرون، بيتو بميرم
بمان همراه من، سامان من باش 
ترا جانان بنامم دردل خويش
تو هستي مني،سوداي من باش 
مرا هرگز نبود اين صوت اقخم
بمان، نغمه سراي جان من باش 
ترا از عطر گل پيچيده اند جان
بمان درپيش من، همکام من باش 
ترا جامعه شناسي ميدهم نام
مرا نام تویاران، نام من باش 
ترا آن دوست و جوجش ياد باشد
مرو اي جوجه من، عمر من باش 
اگر گويم به آن دوست ديرين
بگويد مرترا با اين علي باش 
بيا جان و مي و دل در ساغر آريم
بیا ماه من، نور شب تار من باش

-----------------------------------------------

ابرویت

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت