🥀 در فرهنگ ايراني و با نقاب ديني، ناموس، به زنان درجه يك اطراف مردي اطلاق مي شود كه او موظف به صيانت از آنان است. ناموس كه مبتني بر غيرتي مردانه و با ادبياتي ديني آغشته است، چنان در ساختار مناسبات خانوادگي، فاميلي و عشيرتي، متصلب و مسلط شده است كه هرگونه تخطي يا تجاوز به حريم و عرصه هاي اين ناموس، منجر به پيامد هاي خشونت آميز مي شود.
🌚ناموس امري مردانه است. ساختار مرد سالارانه بازمانده از سده هاي گذشته، سبب شده است كه زنان بعنوان ابژه و يكي از عناصر قوامِ ساختار مالكيتي و حيثيتي در خانواده هاي گسترده و عشيرتي، زمينه حفظ يا حذف آبروي يك خانواده تلقي شود. در اين ساختار، مردان، ناموس داراني هستند كه از ناموس درون گروهي خود در حد جان دفاع مي كنند و در عين حال به ناموس گروه يا خانواده ديگر نيز تعرض مي كنند!
☄️ناموس در ساختار موجود، در اساس، مفهوم و پديده اي خشونت بار است. در اين ساختار، زنان از دو منظر قرباني ادبيات ناموسي اند: نخست از سوي متعرض كه براي آسيب زدن به كيان خانواده، گروه و قبيله اي، مورد تجاوز و خشونت قرار مي گيرد، و دوم از سوي گروه يا خانواده تعرض شده كه براي پاك كردن اين لكه بي آبرويي، زن را زير نام ناموس، به مجازات مرگ محكوم مي كند. در اين ميان از يكسو مردان سبب خشونت جنسي و تعرض مي شوند و از سوي ديگر خود با قتل ناموسي، مجددا خشونتي ديگر را مرتكب مي شوند.
@alitayefi1
💥پديده ناموس بشدت پارادوكسيكال نيز هست. اين ناسازه، از يكسو بشدت مورد تقدس مردان بوده و براي دفاع از آن جان ها فدا مي كنند و از سوي ديگر با فحاشي ناموسي بطور روزانه، زنان متعلق به مردان و گروه هاي ديگر را مورد تعرض هاي كلامي و رفتاري قرار مي دهند. در اين معنا، زنان، ابزار تقدس و تقدس زدايي بوده و مردان در بازتوليد اين ناسازه روزانه تلاش مي كنند.
☄️ناموس و سياست زماني منافع مشترك و همسود مي يابند كه صاحبان قدرت سياسي، بويژه در پيوند با دين، زن را مِلك طلق مردان دانسته و مردان صاحب قدرت، نه تنها زنان، بلكه تمام مردم تحت سيطره قدرت ديني خود را، ناموس خود تلقي مي كنند. طبعا در چنين ساختاري، خشونت هاي پيش گفته در سطحي كلان تر و با توجيهاتي الهي و ديني بوقوع مي پيوندد. در اين معنا، حكومت ديني نيز مجازات هايي براي مسايل ناموسي پيش بيني كرده و اين خشونت را در شکل حقوقی، بازتوليد مي كند.
☀️امروزه با تحولات جدي در ساختار خانواده، فرهنگ عشيرتي، باورهاي ديني مردم، افزايش آگاهي و مطالبات زنان؛ ناموس به تابويي رو به شكست مبدل شده است. اگرچه هنوز جنايت هاي ناموسي، از زنان قرباني مي گيرد ولي نرخ اين قتل و خشونت هاي ناموسي رو به كاهش است. با پديدار شدن ساختار سكولار در قوانين مدني و اِعمال مجازات براي عاملان اين خشونت ها در آينده، مي رود تا ناموس، از فهرست كابوس ايرانيان خارج شود.
http://l1l.ir/1ce4
علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر