۱۳۹۷/۵/۲۷

تجاوز جنسی روحانیون را آشکار و پیگیری کنیم

⁧ تجاوز ⁩ قریب ۳۰۰ کشیش در کلیساهای امریکا به بیش از هزاران کودکان دختر و ‌پسر، رسوایی جدیدی است که فرصتی بدست می دهد برای طرح تحقیق و‌ بررسی میزان تجاوزهای جنسی روحانیون در ایران نظیر ⁧آیت الله ⁩ها و شیوخ دینی، امامان جمعه⁩ و‌ جماعات، مدرسان و طلاب حوزه های علمیه، مدرسان مدارس دینی، روحانیون شاغل در مساجد، روحانیون شاغل در سازمان بسیج بویژه بسیج دانش آموزان و مراکز فرهنگی/دینی دیگر که علیه کودکان و زنان در کشور اعمال می کنند. 
اگرچه تجاوز روحانیون مذهبی در همه ادیان به کودکان و زنان دارای قدمتی تاریخی است ولی کشیدن هاله تقدس پیرامون صاحبان کسب و کار و صنعت دین چنان زمینه مصونیتی برای شیوخ و سران دینی فراهم ساخته بوده و است که بسختی می‌توان به جرایم جنسی این قشر در درون‌ روابط قدرت پی‌برد. در ساختار سازمان یافته روحانیت در ایران نیز از عصر صفویه تا کنون چنین هاله های قدسی بطور همزمان ساخته و پرداخته شده است تا در ساختار سلسله مراتبی درون روحانیت و در رابطه با مومنان دیگر‌  در جامعه، زمینه مصونیت از هرگونه پرسشگری دینی، ایمانی، سیاسی، اجتماعی، و بویژه اخلاقی تمهید شود. بی تردید پی بردن به مفاسد اخلاقی و سواستفاده های جنسی این قشر در درون و برون ساختار روحانیت نیازمند قدسی زدایی است که بتواند حیاط خلوت این قشر را روشنی افکنده و حق قربانیان جنسی در این ساختار را پیگیری و احقاق کند. درهمین راستا موانعی وجود دارد که می توان بر رفع آنها اهتمام داشت:

🔱قدسی گری و احاله نقش جانشینی پیامبر تا ظهور مهدی در بین روحانیون شیعه و ترویج اندیشه تقلید از روحانیت توسط مومنان، بنیانهای این شکاف اجتماعی و فاصله طبقاتی میان مردم و این قشر را تعمیق کرده است. در چنین ساختاری هیچ محلی برای تردید به نمایندگان خدا وجود نداشته و هرگونه تشکیکی با اشد مجازات و طرد دینی همراه خواهد بود. قدسی گرایی در این ساختار اجازه هرگونه فساد اخلاقی و جنسی را برای کاسبان صنعت دین زیر نقاب آن فراهم می کند. 

🤦🏻‍♂️ضرورت ۴ شاهد برای اثبات امر تجاوز نیز از زمره موانعی است که فرصت سرپوشی تجاوز و آزارهای جنسی قشر روحانیت در درون و برو‌ن ساختار روحانیت را فراهم می کند. تجاوز و آزار جنسی در این ساختار عمدتا شکلی غیر جمعی داشته و لذا اثبات تجاوزگری را در اغلب موارد ناممکن می سازد مگر قربانیان تجاوز در یک همایش جمعی و اقدامی یکپارچه بتوانند این داعیه حقوقی را طرح و پیش ببرند. 

🙈ابرو و فرهنگ حفظ پاکدامنی اگرچه عمدتا وجهی جنسیتی دارد و بیشتر شامل زنان است ولی در بین مردان تجاوز شده نیز قباحت و حس بی شرمی در انعکاس تجاوزگری، امری است که مانع از برنمایی و افشاگری متجاوز می گردد. در همین راستا فقدان حمایت اجتماعی از قربانیان و محکوم شدن نسبی آنان با آشکارسازی تجاوز در بین صاحبان دینی و حتی مردم مومن! سبب تقویت این مانع تراشی می گردد. 

⛔️منع سیاسی دینی پرسشگری و داعیه حقوقی علیه روحانیت پس از انقلاب اسلامی نیز عامل دیگری است که موانع ساختاری پیشین را بازتولید می کند. در چنین ساختاری حتی دادگاه های ویژه روحانیت در همین کاست اجتماعی نیز اخبار مربوط به جرایم مالی، اجتماعی، اخلاقی و جنسی را منعکس نمی کنند. این در حالیست که براحتی یک متجاوز یا سارق از بین سایر طبقات اجتماعی را محکوم به اعدام یا گرداندن و‌ رسوایی در خیابان ها می کنند. 

🙊سانسور خبری نیز فقط منحصر به نهادهای دینی نیست بلکه فرهنگ سکوت و «هیس»، فرهنگ استبدادی است که کودکان را در مقابل بزرگسالان، زنان را در مقابل مردان و مردم را در مقابل صاحبان قدرت سیاسی/دینی، وادار به خاموشی می کند. علاوه بر دلایل پیش گفته، هراس از عواقب اجتماعی شکایت علیه متجاوز در لباس روحانیت خواه از سوی طلاب، دانش آموزان مدارس دینی، مومنان خرد و کلان در مراکز مذهبی و مدارس نیز سبب خفقان اجتماعی می گردد که در آن متجاوز بنام خدا، با عبای دین، با عمامه قدرت، و با پیشانی مهر شده با زهد و تقوا! بسادگی و در امنیت به تجاوز جنسی خود ادامه می دهد و قربانیان تجاوز، سالیان سال این آسیب/ ترومای جنسی و روانی را با خود به یدک می کشند. 
https://www.npr.org/2018/08/14/636855561/report-reveals-widespread-sexual-abuse-by-over-300-priests-in-pa

علی طایفی 
‏https://t.me/alitayefi1

هیچ نظری موجود نیست: