۱۳۹۵/۱۲/۱۵

خودكشي كودكان، مرگ اجتماعي است

چگونه است كه كودك دانش آموز (زير ١٨سال) بجاي انديشه زندگي به مرگ فكر مي كند؟ چه شرايط اجتماعي و فرهنگي سبب ساز بروز انديشه پايان زندگي بجاي ادامه آن و ايجاد اميد در زندگي مي شود؟
افزايش تعداد مرگ اجتماعي كودكان و جوانان در مدارس و دانشگاه ،نشانه عمق بحراني است كه گريبانگير جامعه امروز ايران است. برخي زمينه هاي اين مرگ اجتماعيِ كودك مي تواند چنين باشد:

آموزش هاي ديني معطوف به دنيا گريزي، آموزش وصيت نامه نويسي، آموزش پوچي دنيا و ارزش گذاري به دنياي آخرت و ترويج آموزه هايي از اين  دست با بزرگنمايي شخصيت هاي ديني كه جان در راه خدا و دين باخته اند؛ زمينه بي ارزش بودن جسم و جان را نزد كودكان افزايش مي دهد و كودك در موقع بحران، به انديشه مجازات بدن و خود تنبیهی مي افتد. 

بحران هاي جنسي و جنسيتي در جامعه نيز از ديگر مسايلي است كه متاثر از عوامل ديني و اجتماعي -فرهنگی است. بطوريكه فضاي تنفس، رشد اجتماعي، مناسبات ميانفردي، ارتباط جنسي و جنسيتي، شناسايي هويت جنسي فرد و نيازهاي عاطفي و احساسي كودكان را ناديده مي گيرد. در اين فضا، دختران از سن بلوغِ فيزيكي، زير شديد ترين فشار، تهديد و تحديدهاي فرهنگي و اجتماعي قرار مي گيرند و امكان شكوفايي نيازهاي احساسي و جنسي خود را نمي يابند. 

مدارس، در پي نهادينه و استاندارد سازي كودك، با روشها و محتواي آموزشي اجباري، پراسترس و تحميلي، بويژه در القاي ايده و آموزه هاي ديني و اجتماعي، در سبك انديشيدن و زندگي كودكان، فضاي آزادانه رشدِ اجتماعي كودك را از همان بدو ورود به سن مدرسه، مسدود مي سازند. تفكيك جنسيتي در مدارس، آغاز از هم گسيختگي ارتباط انسانی سالم و بارور، بين زن و مرد بوده و سپهر اجتماعي را به زنداني بزرگ مبدل مي سازد که در آن جامعه و نهادهاي رسمي، هرگونه رابطه دختر و پسر را هنجارشكني و ضد ارزش تلقي می کنند. 

در چنين بستر اجتماعيِ مسدودي، بي ترديد، خانواده ها نيز تحت تاثير فشار اجتماعي، به بازتوليد اين محدوديتها پرداخته و بجاي نهادِ حامي كودك، به نهاد تحديد و تهديد كودك مبدل مي شوند. خشونت خانگي علاوه بر زنان، گريبان كودكان، بويژه دختربچه ها را نيز مي گيرد و جامعه ی آسيب ديده، انتقام خود را ازضعيف ترين اقشار اجتماعي مانند كودكان گرفته و بجاي اصلاح ارزشها و هنجارهاي جامعه با نياز كودكان، به مجازات جسمي و روحي كودكان مي پردازد. مرگ اجتماعي كودك، تنها پاسخ كودك در چاره جوييِ و برون رفت از مسايل متعدد اجتماعي -روانی است كه او را در دايره تنگ و بسته بحران هاي اجتماعي و فردي اسير ساخته است.  

http://l1l.ir/16mm

علي طايفي

هیچ نظری موجود نیست: