۱۳۹۶/۱۲/۵

حکومت ریش سفیدان در بحران

 ⁉️پیرسالاری مبتنی بر سن سالاری سنتی در تاریخ اجتماعی ایران مهمترین بارزه ساختار مراتبی قدرت و‌ کنترل در جامعه ایران بوده و‌ هست. اگرچه این پدیده قدمتی تاریخی و‌ جغرافیایی دارد ولی در عصر‌حاضر در جامعه ایران، قطب اصلی قدرت، ثروت و منزلت را در اختیار دارد. برخی از ویژگی های مهم این ساختار عبارتند از:


👳🏻‍♂️مردسالاری توام با پیرسالاری: مهمترین ویژگی حکومت ریش سفیدان هژمونی مردانه است بنحوی که زنان در این ساختار بهیچ انگاشته شده، حق حیات اجتماعی و اقتصادی نداشته و مانند ابژه اعمال قدرت و کنترل در خدمت نظام پیرسالار قرار می گیرد. 

🕋دین سالاری توام با پیرسالاری: در چنین ساختاری، دین مهمترین معرفت بازتولید کننده ساختار کهنه و سرسختی است که در آن قدرت و کرامت مردان ریش سفید مورد تایید قرار می گیرد. آخوندهای متولی دین و تاجران این صنعت هسته مرکزی این گونه از حکومت دینی را تشکیل می دهند. تاریخ ایران قاجار تا کنون همواره نمایانگر چنین ساختار مشروعه ای است که حتی در معماری شهری نیز آثار و آوار خود را بجای گذارده است. 

⚜️سنت گرایی توام با پیرسالاری: بخش دینی سن سالاری ریشه در سنت های اجتماعی دارد و با حاکمیت ریش سفیدان دینمدار درصدد بازتولید این سنت نیز هست. در چنین ساختاری ضدیت جدی با نوسازی و مدرنیته وجود داشته و بنام بومی گری، سنت های کهن به باتلاقی برای رشد و‌ توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه مبدل می شود. 

♣️اقتدارگرایی توام با پیرسالاری: در چنین ساختاری ریش سفیدان دینمدار سنت گرا اتوریته مطلق داشته و قدرت بطور تام و تمام در دست قشری قرار می‌گیرد که از خصایص پیش گفته در قدرت، ثروت و مکنت برخوردارند. این ساختار در حکومت ریش سفیدان ایران پس از انقلاب اگرچه اشکالی از ناسازه های مدرن مانند انتخابات، نهاد دولت، آموزش و ساخت سه قوه را در تنظیمات درون ساختار ریش سفیدی وارد کرده است ولی این نهادهای مدرن را از درون تهی ساخته و بخدمت می گیرد. 

🔔یکی از‌مهمترین تضادهای جامعه ایران پس از انقلاب تضاد و انشقاقی است که بین حکومت ریش سفیدان و جامعه نوجوان و جوانی است که در پی برابری جنسی/جنسیتی بوده و خواهان فروپاشی ساختارهای سنتی و هژمونی دینی در نهاد حکومت اند. بنظرم در دو دهه آینده با گرایش سنی جمعیت کشور بسوی پیرسالی و ‌در صورت جان سختی حکومت ریش سفیدان در قدرت و‌ ثروت، این تضادها رو‌به کاهش می گذارد. این‌ ویژگی سالمندی جمعیت چنان که پیشتر نیز نوشته ام ساختارهای تحولات اجتماعی را بسوی محافظه کاری سوق می دهد. 

علی طایفی
https://telegram.me/alitayefi1

هیچ نظری موجود نیست: