۱۳۹۶/۱/۲۲

انتخابات؛ آزمون تلخ دمكراسي ديني!


يكي از ناسازه هاي بنيادين سياسي كه پيش از اين سخن راندم، مربوط به ناسازه مردم سالاري دینی يا دمكراسي ديني بود. بدين معنا كه ساختار مسلط مبتني بر ولايت و حكومتِ خليفه مدار شيعي كه نماينده خدا پس از رسولان اوست، در بنياد با نهاد دمكراسي ناسازگار است.
دلايل من براي اين تكرار بيهوده و آزمون تلخ دمكراسي پوشالي عبارتند از:

دمكراسي بر مبناي مشاركت مردم و ارزش آراي سياسي جمعيت سرزميني است كه نظام سياسي با راي اكثريت، براي احقاق حقوق آنان و اقليت هاي مربوط به اقشار مختلف آن سرزمین، تاسيس مي شود. وجود احزاب و تشكل هاي سياسي و صنفي و حرفه اي از بنيان هاي اين دمكراسي است كه با سازوكار انتخابات، مديريت از پايين به بالا را در نظام سياسي تزريق و تامين مي كند. ساختاري كه در نظام سياسي ايران يك حقیقت سركوب شده است. راي مردم در اين نظام ،بدون تنفيذ راي ولي فقيه نظام مشروعيت نمي يابد

آزادي رسانه ها و امكان رسانش صداي اقليت ها و اقشار مختلف به نهادهاي قدرت، شاخص قطعي است كه بنيان همصدايي و هم پيماني را بين اقشار مردم فراهم ساخته و قدرت آرا و افكار عمومي را سامان مي بخشد. اگرچه رسانه ها ركن چهارم دمكراسي شناخته مي شوند ولي در ساختار سياسي ايران، رسانه مستقل و آزاد، ركن تهاجم فرهنگي و ستيز با فرهنگ ولايت مدار و عامل تشويش اذهان و افكار عمومي محسوب مي گردد

وجود حلقه هاي مكمل در تحكيم قدرت خلافت و ولايت در ساختار سياسي نظير شوراي نگهبان و تشخيص مصلحت و ساير نهادهاي وابسته حكومتي يا شبكه بيت رهبري با برنامه و بودجه خاص خود، نمادهاي مشخص و از پيش تعيين شده براي مثله سازي كارآمدي نسبي سازوكارهاي انتخاباتي است كه مانند يك نمايش در يك همايش، پيشاني دمكراسي/ مردم سالاري را بر سجاده دين و ولايت مي كوبد.

در ساختار جمهوريت ديني، ناسازه بزرگي بين خدايگان و انسان، ميان روحانيان و مردمان، ميان شريعت الهي و طريقت ملي و در نهايت ميان حقوق الهي و طبيعي/اجتماعي وجود دارد كه سرگيجه بزرگي براي هردو سوي اين ناسازه اعم از نمايندگان قدرت سياسي ولايي از يكسو و نمايندگان مردم و اقشار و طبقات اجتماعي از سوي ديگر بوجود مي آورد و سرانجام از انتخابات، نمايشي بيش به اجرا نمی رسد .

انتخابات در چنين ساختار نمايشي و تكراري كه همواره از سالهاي پس از انقلاب در قالب همه پرسي تعيين شكل نظام سياسي در سال ٥٨ تاكنون استمرار داشته، عمدتا بسوي انتخاب بين بد و بدتر كشانده شده و با ظاهري شيك، همه پسند و عوامفريب به مشروعيت بخشيدن و تداوم نظام استبداد ديني یاری رسانده است

علي طايفي

هیچ نظری موجود نیست: